Klasa 7

25.06.2020r. 

Temat: Wakacje z Panem Bogiem

 

Wakacje 


 

  23.06.2020r. 

 

Temat: Święci Wojciech i Stanisław
patronami Polski (44)


ŚW. WOJCIECH żył w latach ok. 956–997. Urodził się w leżącej na terenie Czech miejscowości Libice jako szóste z kolei dziecko księcia Sławnika i księżniczki Strzeżysławy. Ponieważ w dzieciństwie był chłopcem bardzo chorowitym rodzice pragnąc uprosić mu łaskę zdrowia ślubowali oddanie go na służbę Bogu. Dlatego już w wieku 16 lat trafił do Magdeburga, gdzie na dworze ówczesnego arcybiskupa – Adalberta oraz w miejscowej szkole katedralnej otrzymał stosowne wykształcenie. Po śmierci swego opiekuna, w roku 981 powrócił do Pragi, gdzie przyjmuje najpierw święcenia diakonatu a wkrótce po nich święcenia kapłańskie. W roku 983 został konsekrowany na biskupa Pragi.
Od samego początku dał się poznać jako człowiek o wielkim sercu, skromny i pobożny, szczerze zatroskany o ubogich, cierpiących i więźniów. Po pięciu latach, czując iż nie jest w stanie dźwigać dalej powierzonych mu obowiązków, opuszcza Pragę i za pośrednictwem metropolity Moguncji prosi papieża Jana XV o zwolnienie z powierzonych mu obowiązków. Otrzymawszy je wstępuje do zakonu benedyktynów, gdzie w roku 990 wraz ze swoim przyrodnim bratem Radzimem składa profesję zakonną. Niestety dwa lata później umiera biskup pomocniczy Pragi i Czesi domagają się powrotu Wojciecha. Wraz z nim udaje się do Czech grupa mnichów benedyktyńskich, dla których biskup Wojciech zakłada w Brzewniowie pod Pragą, nowy klasztor. Jednocześnie próbuje wprowadzać reformy w powierzonej mu diecezji: wprowadza dziesięcinę na utrzymanie duchowieństwa, wysyła misjonarzy na teren Węgier. W roku 995 rodzinne Libice Wojciecha zostają zniszczone, zaś zatarg biskupa z królem Bolesławem II staje się bezpośrednim powodem kolejnego opuszczenia Pragi i wyjazdu do Rzymu. Tam odkrywa w sobie powołanie do podjęcia pracy misyjnej.
Jesienią 996 roku przybywa do Polski, gdzie zostaje bardzo życzliwie przyjęty przez Bolesława Chrobrego, a następnie wiosną 997 w towarzystwie otrzymanych od króla trzydziestu wojów rusza wraz ze swoim bratem Radzimem i subdiakonem Benedyktem w kierunku Gdańska. Aby podjętemu przedsięwzięciu nie nadawać charakteru zbrojnego odprawia do Gniezna królewskich rycerzy i udaje się na tereny zamieszkałe przez Prusów. Niestety nie został życzliwie przyjęty przez ludność zamieszkującą tę ziemię. 23 kwietnia 997 poniósł on śmierć męczeńską zabity prawdopodobnie przez pogańskiego kapłana. Król Bolesław Chrobry wykupił ciało męczennika i pochował je w Gnieźnie.
W roku 999 papież Sylwester II zaliczył biskupa Wojciecha w poczet świętych.

 ŚW. STANISŁAW to także ważna i niezwykle interesująca postać w dziejach Kościoła w Polsce. Ponieważ data jego przyjścia na świat nie jest pewna dlatego historycy podają iż miało to miejsce pomiędzy rokiem 1030 a 1035 w Szczepanowie, w rycerskiej rodzinie Wielisława i Bogny Turzynów. W dokumentach historycznych brak zapisów na temat jego dzieciństwa i wczesnej młodości. Przypuszcza się, że pierwsze nauki pobierał w opactwie tynieckim a następnie kontynuował edukację szkole katedralnej w Leodium (Belgia) i w Paryżu. Powróciwszy do Polski około roku 1060 z rąk ówczesnego biskupa krakowskiego – Lamberta przyjął święcenia kapłańskie a następnie został mianowany kanonikiem w katedrze krakowskiej. W roku 1070 po śmierci biskupa Lamberta został ustanowiony jego następcą. Jednakże fakt ten został zatwierdzony przez króla Bolesława Śmiałego i papieża Aleksandra II dopiero w roku 1072. Jako biskup krakowski Stanisław zasłynął jako dobroczyńca ubogich, wdów i sierot. Historycy nie są zgodni co do tego z jakich powodów doszło do sporu pomiędzy królem Bolesławem Śmiałym a biskupem krakowskim. Znamy natomiast jego finał. To męczeńska śmierć biskupa w kościele na krakowskiej Skałce w 1079 roku. W roku 1088 trumnę z doczesnymi szczątkami biskupa przeniesiono do katedry wawelskiej. 8 września 1254 roku papież Innocenty IV ogłosił biskupa Stanisława świętym.

Wykonaj temat w kartach pracy

 

 

16.06.2020r. 

Temat:  Chrystianizacja Polski (43)


14 kwietnia 966 Mieszko I wraz ze swoim dworem przyjął chrzest. Wraz z tym rozpoczął się długi proces chrystianizacji całego narodu. W niedługim czasie Polska stała się krzewicielką wiary chrześcijańskiej pośród innych narodów ówczesnej Europy.

Przeczytaj temat i uzupełnij karty pracy

 

 

09.06.2020r.

Temat: Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Zadania podane w linku poniżej. Powodzenia 


Kliknij w link

 

04.06.2020r. 

Temat:  Uroczystość Trójcy Przenajświętszej



Wiara w Trójcę Świętą
Fundamentalną prawdą naszej wiary jest istnienie Trójcy Przenajświętszej. Wszyscy chrześcijanie, bez względu na to, do jakiego Kościoła lub wspólnoty należą, wierzą, że istnieje tylko jeden, jedyny Bóg. Wierzą także, że istnieją trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Jeśli ktoś nie przyjmuje tej wiary, nie może być chrześcijaninem. Prawda o Trójcy Świętej jest jednak tajemnicą, której człowiek nie może do końca zrozumieć. Wierzymy w tę prawdę dlatego, że objawił ją Pan Bóg. Liturgiczną uroczystość Trójcy Przenajświętszej obchodzimy w niedzielę przypadającą po Zesłaniu Ducha Świętego. 

 

 Wyjaśnienie istoty Trójcy Świętej jest niezwykle trudne i dlatego mówimy, że jest ona tajemnicą wiary. Jednak chrześcijanie przez wieki historii próbowali ją choć trochę zrozumieć i wyjaśnić. Prawda o Trójcy Świętej została jednoznacznie zdefiniowana na soborach w Nicei (325 r.) i Konstantynopolu (381 r.) i zapisana w Wyznaniu wiary. Podkreślając równość wszystkich Osób Boskich, Synod Toledański XI w 675 roku nauczał:
„Ojciec jest tym samym, co Syn, Syn tym samym, co Ojciec, Duch Święty tym samym, co Ojciec i Syn, to znaczy jednym Bogiem co do natury”.
Oznacza to, że wszystkie Osoby Boskie mają takie same cechy boskie (naturę), więc są jednym Bogiem. 

 

 W 1998 roku bł. Jan Paweł II powiedział:
„W Trójcy można dostrzec pierwowzór ludzkiej rodziny, złożonej z mężczyzny i kobiety, którzy zostali powołani, aby być dla siebie nawzajem darem we wspólnocie miłości otwartej na życie. W Trójcy Przenajświętszej znajdujemy także wzorzec rodziny Kościoła, w której wszyscy chrześcijanie mają budować autentyczne więzi wspólnoty i solidarności. To miłość jest konkretnym znakiem wiary w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego”. 

 

 

02.06.2020r. 

Temat: Inkwizycja - prawda i mity (42)



Inkwizycja, mimo szlachetnych haseł troski o czystość wiary i obyczajów, dopuszczała się wielu nadużyć i zbrodni. Ich ofiarami padali nie tylko wielcy ludzie kultury, ale także późniejsi święci (na przykład Joanna d’Arc). Nic nie może jednak usprawiedliwić przemocy i zabijania człowieka. Dlatego dzieje inkwizycji należą do czarnych kart historii Kościoła. Nie wolno jednak zapominać o szerokim kontekście epoki, w której się dokonywała oraz o jej prawdziwych rozmiarach i rzeczywistej odpowiedzialności Kościoła. Ze względu na zło, jakie w ciągu wieków historii wyrządzili chrześcijanie, Ojciec Święty Jan Paweł II uroczyście prosił wszystkich o przebaczenie. 

 Szacunek dla ludzi odmiennej kultury, rasy i religii jest obowiązkiem chrześcijanina i wynika z przykazania miłości Boga i bliźniego. Chrystus naucza: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40) i w ten sposób utożsamia się z każdym człowiekiem. Jeżeli ranisz bliźniego – ranisz Chrystusa i jego Kościół. Inkwizycja nie tylko skrzywdziła wielu ludzi, ale również skrzywdziła Kościół, narażając go na niewiarygodność, pomówienia i negatywny wizerunek w świecie. Pamiętaj, że jesteś odpowiedzialny za Kościół i Twoje zachowanie decyduje o tym, jak jest on oceniany. 

 

Przeczytaj temat i uzupełnij karty pracy

 

 

 

28.05.2020r. 

Temat: Zesłanie Ducha Świętego 

O Duchu Świętym kliknij 

 

 

 

26.05.2020r. 

Temat:  Dziedzictwo świętego Tomasza(41)

 W epoce średniowiecza, która trwała ok. 1000 lat, zaszły ogromne zmiany w społeczeństwie i w Kościele. Na początku tego okresu garstka ludzi potrafiła czytać i pisać, pod koniec zaś wielu nabyło te umiejętności, szczególnie w miastach, gdzie rozkwitało życie naukowe – powstawały uniwersytety. Rozwój miast, rozwój literatury i sztuki przeplatał się z nawrotami plag, wojen i głodu. To wszystko miało wpływ na relację człowieka do Boga. To On był w centrum zainteresowań ludzi wieków średnich.

 

Ogromną rolę w rozwoju nauki odegrał św. Tomasz z Akwinu (około 1225–1274). Pochodził on ze znaczącej rodziny w Królestwie Neapolu. Urodził się w Roccasecca, niedaleko Akwinu. Przygodę z wiedzą rozpoczął na Monte Cassino jako kilkuletni chłopiec. Następnie słuchał wykładów na uniwersytetach w Neapolu, Paryżu i Kolonii.
W Paryżu uzyskał tytuł „mistrza Pisma Świętego” (1257). Tam też początkowo wykładał, by potem przez dziesięć lat (do 1269 roku) nauczać w kurii papieskiej. Później uczył na Sorbonie w Paryżu, a w ostatnich latach życia powrócił do Neapolu. W 1274 roku papież Grzegorz X wezwał go, by rozstrzygał sporne kwestie w trakcie drugiego soboru lyońskiego. W drodze nagle zachorował i wkrótce zmarł w opactwie Fossanova. Przed śmiercią prosił o przeczytanie mu Pieśni nad Pieśniami.
Do najważniejszych dzieł św. Tomasza należą:
– Prawda wiary chrześcijańskiej,
– Summa teologiczna,
– Summa filozoficzna.
Opracował on argumenty rozumowe za istnieniem Pana Boga, tak zwane „drogi św. Tomasza”. Jemu też Kościół zawdzięcza najpiękniejsze hymny ku czci Najświętszego Sakramentu (między innymi Przed tak wielkim Sakramentem...).
Św. Tomasz mówił, że rozum i wiara podążają właściwymi sobie drogami do tej samej prawdy. Niektóre prawdy przekraczają rozum, ale żadna mu się nie sprzeciwia. Nie może być sprzeczności między objawieniem a rozumem, gdyż wszelka prawda pochodzi z jednego źródła – od Boga.

Św. Tomasz z Akwinu jest jednym z najwybitniejszych uczonych chrześcijańskich. Uważał, że między wiarą i nauką nie ma sprzeczności, ale że wiara powinna być rozumna. Wiara i rozum prowadzą do tej samej Prawdy, którą jest Bóg

Przeczytaj temat 41 i uzupełnij karty pracy 

 

 

 

21.05.2020r. 

Temat: Wniebowstąpienie Pana Jezusa

 

Odszukaj fragment w Piśmie Świętym opisującym Wniebowstąpienia Pańskie, następnie wykonaj swoją drabinę do nieba,  w jaki sposób możesz osiągnąć zbawienie

 

 

 

19.05.2020r. 

Temat:  Franciszkańska idea ubóstwa(40)

 Kościół od chwili swego powstania zawsze troszczył się o ubogich i nawoływał za Chrystusem: „Wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych Mnieście uczynili” Mt 25,40. Jeden ze świętych Kościoła katolickiego w sposób szczególny zasłynął swoją miłością do ludzi biednych i odczytaniem na nowo Chrystusowego błogosławieństwa: „Błogosławieni ubodzy w duchu albowiem do nich należy królestwo niebieskie” Mt 5,3. Przyjrzyjmy się dzisiaj bliżej osobie św. Franciszka z Asyżu

Przeczytaj temat w podręczniku 40 i wykonaj karty pracy

 

 

 

14.05.2020r. 

 

Temat: 100 rocznica urodzin Jana Pawła II 

 

Kliknij w link

 

Jan Paweł II

 

12.05.2020r. 

 

Temat:   Reforma średniowiecznego Kościoła(39)

 

 

Sytuacja Kościoła w średniowieczu
Kościół w średniowieczu był nie tylko wspólnotą prowadzącą do zbawienia, ale też istotną częścią życia społecznego. Przy kościołach rozwijały się szkoły, szpitale, ośrodki pomocy biednym i osieroconym. Kościół miał ogromne zasługi w dziedzinie rozwoju kultury. Jednak w tym czasie ludzie Kościoła często uzależnieni byli od władzy świeckiej i głównie z tego powodu Kościół przeżywał wewnętrzny kryzys. Jego wyrazem były na przykład: symonia, czyli sprzedawanie urzędów kościelnych, inwestytura świecka, czyli decydowanie władców świeckich o tym, kto obejmie stanowiska kościelne, a także kryzys moralny duchowieństwa.
Reforma gregoriańska
W związku z tymi problemami głęboką reformę średniowiecznego Kościoła podjął papież Grzegorz VII. Od jego imienia reformę tę określa się jako „gregoriańską”. Wypowiedział on walkę symonii, inwestyturze oraz nadużyciom moralnym. W roku 1074 zwołał do Rzymu synod, na którym uchwalono prawa głoszące, że kto przyjął urząd kościelny za pieniądze, zostaje automatycznie tego urzędu pozbawiony. Żonatym kapłanom zabroniono sprawowania sakramentów. Po tym synodzie papież rozesłał swoich legatów po wszystkich krajach Europy, by ogłosili powyższe uchwały i by czuwali nad ich stosowaniem.
W roku 1075 papież zwołał do Rzymu drugi synod, na którym ogłoszono dekrety przeciwko inwestyturze. Pod groźbą ekskomuniki, czyli wykluczenia z Kościoła, nie wolno było przyjmować od świeckich godności kościelnych. Otrzymane zaś tą drogą urzędy synod czynił nieważnymi.

 

Uzupełnij temat 39 w kartach pracy

 

07.05.2020r.Temat: Schizma wschodnia(38)

W roku 1054 miał miejsce rozłam w chrześcijaństwie zwany Schizmą Wschodnią. Spowodowany był on rywalizacją między Rzymem a Konstantynopolem, która przełożyła się na różnice w organizacji struktur kościelnych, w sposobie sprawowania nabożeństw i Mszy świętej oraz w rozumieniu niektórych prawd wiary. Mimo podejmowanych prób pojednania, do dziś funkcjonują obok siebie dwa różne Kościoły: katolicki i prawosławny. Działania podejmowane w celu przywrócenia utraconej jedności nazywamy ekumenizmem.

 

 

Przeczytaj temat  w podręczniku nr  38 i wykonaj karty pracy

 

 

Temat: Maj miesiącem Maryi 

Zapoznaj się z linkiem

kliknij w link

Temat: Maryja Królowa Polski

 

Maryja Królowa Polski

 

 

Temat: Święty Benedykt i jego Reguła(37)

Przeczytaj temat 37

Ojcem życia zakonnego w zachodniej Europie jest św. Benedykt. W VI wieku założył on zakon benedyktynów i stworzył dla niego tzw. „Regułę”. Przewidywała ona, że mnisi będą żyć wspólnie, modlić się i pracować. Zakon ten przyczynił się znacznie do rozwoju życia religijnego, a także rozwoju kultury i nauki. W 1964 r. papież Paweł VI ogłosił św. Benedykta patronem Europy.

Wypełnij karty pracy z tematu 37

 

Temat: Rozwój Kościoła w średniowieczu(36)

Obejrzyj prezentację Rozwój Kościoła

Przeczytaj temat 36 z podręcznika i wykonaj zadania w kartach pracy

Zapisanie notatki

W średniowieczu Kościół szybko się rozwijał i chrystianizował nowe ludy. Sprzyjały temu również nowo powstałe zakony. W tym czasie w sposób znaczący Kościół tworzył europejską kulturę, angażując się w życie religijne i społeczne.

Zadanie pracy domowej

Znajdź i zapisz w kartach pracy na końcu informację na temat jednego z wybranych świętych żyjących w średniowieczu. Odpowiedz na pytania: gdzie żył, czym się wyróżniał, czym się zasłużył dla Kościoła, czyim jest patronem. (6–8 zdań)
Św. Szymon z Lipnicy, Św. Bonifacy, Św. Patryk, Św. Grzegorz Wielki, Św. Wacław, Św. Wojciech, Św. Scholastyka, Św. Cyryl, Św. Metody, Św. Elżbieta Węgierska, Św. Jan Kanty, Św. Wincenty Kadłubek, Św. Kinga, Św. Stanisław ze Szczepanowa, Św. Benedykt, Święci Jan, Mateusz, Izaak i Krystyn – pierwsi męczennicy polscy, Św. Jadwiga Królowa, Św. Franciszek, Św. Dominik, Św. Klara, Św. Tomasz z Akwinu

  Praca na ocenę! Proszę przesłać!

Temat: Wyznanie wiary dzisiaj ( temat 35)

Dzień dobry.

Na początku , pamiętaj o Modlitwie.

Przeczytaj, temat nr 35

Obejrzyj: Wyznanie wiary 

 Sobór – w kościele katolickim – zgromadzenie biskupów z całego świata pod przewodnictwem papieża (lub jego delegata) obradujące nad sprawami wiary, organizacji i dyscypliny kościelnej.

 

Biskupi gromadzili się by podejmować ważne decyzje w sprawach Kościoła już w połowie II wieku, jednak te pierwsze zgromadzenia miały jedynie zasięg lokalny (nie dotyczyły całego Kościoła powszechnego). Zupełnie inna niż dziś była też procedura zwoływania soborów pierwszych wieków – czynił to cesarz i niekoniecznie zabiegał o to, by soborowe decyzje były zatwierdzane przez papieży. Dziś Kościół rzymskokatolicki uznaje 21 soborów powszechnych. Pierwszy z nich zwołany został w IV wieku, ostatni w wieku XX (był to Sobór Watykański II).
Interesuje nas dziś szczególnie nauczanie dwóch soborów: Nicejskiego (325 r.) i Konstantynopolskiego I (381 r.). Sobory te zajęły się rodzącymi się w IV wieku herezjami teologicznymi.






Owocem pracy obydwu zaprezentowanych soborów było powstanie wyznania wiary, określanego dziś mianem "nicejsko-konstantynopolitańskiego". Odmawiamy je podczas każdej Mszy Świętej w niedzielę. 

 

Zapisanie notatki ( w notatkach w kartach pracy)

W odpowiedzi na rodzące się w IV wieku herezje cesarze zwoływali sobory. Pierwszy sobór powszechny zwołany został do Nicei w roku 325. W roku 381 w Konstantynopolu kolejny sobór wypowiedział się w sprawie niektórych herezji. Owocem prac wymienionych soborów jest używane do dnia dzisiejszego w kościele nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary, które odmawiamy w czasie Mszy św. w każdą niedzielę i uroczystość.

Praca domowa - Karty pracy temat 35

 

 

Temat: Święto Bożego Miłosierdzia


Dzień dobry

Zapoznaj się z prezentacją Boże Miłosierdzie 


Temat: Triduum Paschalne - Wielki Tydzień w domu


 Dzień dobry.

Rozpoczął się Wielki Tydzień, jakże inny do przeżywania. Dziś zobaczycie, jak wielkie wydarzenia przeżyć w domu.

Zapoznaj się, najpierw z prezentacją o Triduum Paschalnym:

https://view.genial.ly/5e7cabdb7ef4b40d8d1939eb/presentation-triduum-paschalne?fbclid=IwAR1nGay5K1HbmR_fMOW-61Z1020GlVLDRU2rI3OKgzZeOxub7LLJMugH0YU
Propozycja na Wielki Tydzień w domu. kliknij w link:

https://view.genial.ly/5e8064f33fea8d0db0cd1801/presentation-propozycja-na-wielki-tydzien-w-domu?fbclid=IwAR1bBYdK-uHSZT9v-otfULgNhoEbXd3DFzaUss6CdDdV1kZmE5uwOU_6Reg

Błogosławieństwo pokarmów:

Modlitwa błogosławieństwa pokarmów
Śniadanie wielkanocne przeżywamy jak zwykle, w domu. Jeśli mieszkacie w bloku, zainteresujcie się sąsiadami. Nie możemy wyjść i się spotkać, ale nawet krótka wymiana zdań przez uchylone drzwi i złożenie życzeń może komuś poprawić nastrój. Wykorzystajmy okna, wykorzystajmy balkony, rozmawiajmy ze sobą. Są święta, Jezus zmartwychwstał! Nawet w trudnych warunkach izolacji nikt nie musi być do końca sam!
Przed rozpoczęciem śniadania wielkanocnego – w związku z tym, że nie mogliśmy zanieść pokarmów do poświęcenia do kościoła – modlitwę błogosławieństwa należy odmówić w domu.
Na stole ustawiamy świecę.
Osoba dorosła: – Chrystus zmartwychwstał, alleluja!
Odpowiadamy: – Prawdziwie zmartwychwstał, alleluja!
Czytanie z Listu do Tesaloniczan: „Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W Każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was”.
Osoba dorosła: – Módlmy się. Z radością wysławiamy Ciebie, Panie Jezu Chryste, który po swoim zmartwychwstaniu ukazałeś się uczniom przy łamaniu chleba. Bądź z nami, kiedy z wdzięcznością spożywać będziemy te dary, i jak dzisiaj w braciach przyjmujemy Ciebie w gościnę, przyjmij nas jako biesiadników w Twoim królestwie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Odpowiadamy: – Amen.
Żeby pobłogosławić pokarmy, możesz odmówić własną modlitwę, dziękując Bogu za Jego dary i za życie, które dzięki Jego zmartwychwstaniu dostaliśmy na wieczność.



Warto poznać stronę https://swietawdomu.pl/liturgia-w-domu/

Błogosławionych Świąt Wielkanocnych


Temat 34 - Trudności w głoszeniu Ewangelii


 Zapoznaj się z prezentacją https://www.youtube.com/watch?v=UezjJNkv_Gs

Przeczytaj temat w podręczniku!!!


Także w dzisiejszych czasach głoszenie Ewangelii napotyka szereg problemów. W niektórych środowiskach sytuacja wydaje się jeszcze trudniejsza niż na początku chrześcijaństwa. Nie wolno jednak nigdy popadać w zniechęcenie, ale nie szczędząc własnych wysiłków, trzeba bezgranicznie zaufać Chrystusowi, który powiedział: „Niebo i ziemia przeminą, ale Moje słowa nie przeminą” (Łk 21,33).
Dlatego odważnie trzeba głosić Chrystusa wszędzie tam, gdzie jesteśmy. 

 Na jakie trudności napotykali ci, którzy u początków chrześcijaństwa podejmowali się dzieła głoszenia Ewangelii?
– Co to jest politeizm?
– Co to jest herezja?




Wykonaj ćwiczenia z tematu 34, zrób zdjęcie i prześlij podając w temacie imię i nazwisko i klasę.

Temat 33 - Prześladowanie chrześcijan


Zapoznaj się z tematem w podręczniku, obejrzyj prezentację 


wykonaj ćwiczenia z tematu 33 i prześlij zdjęcia.


Temat 32 - Święci Piotr i Paweł filarami Kościoła



1. Modlitwa:

Panie, umocnij nas, abyśmy potrafili jak apostołowie Piotr i Paweł być wiernymi w głoszeniu Twojego słowa. Wysłuchaj Panie naszej prośby i spraw, aby wszędzie rozbrzmiewał Twój głos, budząc w nas wiarę i radość z Twojej obecności wśród nas.

Przeczytaj opowiadanie z podręcznika:
Ania – koleżanka z klasy Julki, Rafała, Michała, Janka i Izy straciła nagle mamę. Zmarła po krótkiej i gwałtownej chorobie. Ania była zrozpaczona, koledzy z klasy również bardzo przeżyli to wydarzenie. Najgorsze w całej sprawie było to, że mama Ani mogła przeżyć, gdyby nie to, że o chorobie dowiedziała się zbyt późno.
– Nie możemy pozwolić, by to przydarzyło się komuś jeszcze – postanowiła Iza. – Musimy założyć własną organizację i starać się, by jak najwięcej osób dowiedziało się o objawach tego typu choroby.
– Masz rację! – wykrzyknął Rafał. – Być może dzięki temu uratujemy niejedno życie.
– Ja się zapisuję! – włączył się kolega z ich klasy.
– I ja!
– I ja! – odzywało się coraz więcej głosów.
– Będziemy musieli przygotować sobie całą kampanię informacyjną – powiedziała Iza. – Postaramy się dotrzeć z naszą akcją do radia i do prasy.
– Ja wydrukuję ulotki – włączyła się Julka.
– A ja mogę zorganizować spotkanie z lekarzem – włączył się Michał.
– Mam nadzieję, że damy sobie radę – Janek był nieco zmartwiony. – To dużo pracy.
– Trudno – pewnym głosem oświadczyła Iza. – Najwyżej poświęcimy część czasu wolnego, a czasem zrezygnujemy z jakiegoś wieczornego filmu. To sprawa, dla której naprawdę warto dać z siebie wszystko!


– Jakie wydarzenie zainspirowało gimnazjalistów do działania?
– Dlaczego mama Ani umarła?
– Co postanowili zrobić koledzy Ani?
– Dlaczego podjęli takie decyzje?

Są w życiu rzeczy, dla których trzeba poświęcić wiele. Dla życia i zbawienia człowieka warto poświęcić wszystko. Wiedziało o tym wielu świętych Kościoła, także żyjących w bardzo odległych czasach – nawet u początków chrześcijaństwa.  Na dzisiejszej katechezie będziemy poznawać życie ludzi, którzy dla Chrystusa i zbawienia ludzi poświęcili wszystko, nawet własne życie.


W początkach chrześcijaństwa wśród ludzi, którzy przyczynili się do rozwoju Kościoła  i dla Chrystusa poświęcili swoje życia, są dwie szczególne postacie – to Apostołowie Piotr i Paweł. Nazywamy ich  filarami Kościoła.
            Jako ludzie wierzący powinniśmy poznać ich biografie. Pomoże nam w tym nasz podręcznik:


ŚW. PIOTR głową kościoła.
Miał na imię Szymon i pochodził Betsaidy nad jeziorem Genezaret. Mieszkał z rodziną w Kafarnaum i z zawodu był rybakiem. Jezus Chrystus powołał go na swojego ucznia razem z jego bratem Andrzejem. Zmienił mu także imię, mówiąc: „Ty jesteś Piotr [czyli Opoka] i na tej opoce zbuduję Kościół mój (Mt 16, 18). Odtąd Szymon nazywany był Piotrem i stał się głową Kościoła. Był on świadkiem Przemienienia na górze tabor i w imieniu Apostołów wyznał wiarę w to, że Jezus jest Mesjaszem. Choć po aresztowaniu Chrystusa trzykrotnie się Go zaparł, gorzko tego żałował i po zmartwychwstaniu potwierdził miłość do Niego. W dzień zesłania Ducha Świętego jako pierwszy głosił Ewangelię i wzywał do nawrócenia. Napisał dwa listy, które znajdują się w Nowym Testamencie. Jego nauczanie i świadectwo spisał św. Marek w Ewangelii. Z Jerozolimy przeniósł się do Antiochii, potem osiadł w Rzymie. Tam, za panowania cesarza Nerona, poniósł śmierć męczeńską.

ŚW. PAWEŁ apostołem narodów.
Paweł przed nawróceniem na chrześcijaństwo nosił imię Szaweł. Wychowywał się w rodzinie żydowskiej, która posiadała obywatelstwo rzymskie. Pobierał nauki u słynnego Gamaliela. Jako gorliwy wyznawca judaizmu był najpierw prześladowcą chrześcijan. Podczas podróży do Damaszku, dokąd jechał, aby aresztować uczniów Chrystusa, olśniła go światłość z nieba.
            „A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz”? „Kto jesteś, Panie” – powiedział. A On: „Jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić” (Dz 9, 4-6). 
            Po tym wydarzeniu Szaweł uwierzył w Chrystusa, przyjął chrzest w Damaszku z rąk Ananiasza i stał się głosicielem ewangelii, głównie w krajach pogańskich. Nazywany jest Apostołem Narodów., choć nie należał do grona Dwunastu Apostołów. Brał udział w Soborze Jerozolimskim. W swoich trzech wielkich podróżach misyjnych niósł Dobrą Nowinę wielu narodom. Pozostawił 13 listów, które znajdują się w kanonie Pisma Świętego Nowego Testamentu. Przypomina w nich naukę Pana Jezusa tym wszystkim, których odwiedził w czasie swych podróży. Zginął śmiercią męczeńską w Rzymie, przez ścięcie mieczem.

Za poznaj się z prezentacją https://www.youtube.com/watch?v=92_tgl-AfDU
Wykonaj ćw 1 w kartach pracy


Święci Piotr i Paweł w sposób szczególny zasługują na miano Apostołów. Obydwaj, aby nieść Chrystusa ludziom, odbywali podróże misyjne. Św. Paweł z tego względu został nawet nazwany Apostołem Narodów. Przyjrzyjmy się jego podróżom. Obrazuje je mapa zamieszczona w podręczniku. Pomaże nam tez ona  wykonaniu kolejnego zadania w „Kartach pracy”.

Wykonaj zadanie nr 2 z „Kart pracy”.



Każdy z nas, podobnie jak święci Piotr i Paweł, powinien odważnie głosić Jezusa Chrystusa. 

– Dlaczego Pan Jezus nazwał św. Piotra Skałą?
– Jak wyglądało życie Piotra po wniebowstąpieniu Pana Jezusa i zesłaniu Ducha Świętego?
– Kim był św. Paweł przed swoim nawróceniem?
– Jak wyglądało jego nawrócenie?
– Ile było podróży misyjnych św. Pawła i gdzie się one odbyły ?
– Dlaczego święci Piotr i Paweł nazywani są filarami Kościoła?

 Notatka zapisz w notatkach w ćwiczeniach
Święci Piotr i Paweł to Apostołowie, którzy w początkach Kościoła byli dla chrześcijan największymi autorytetami. Kierowali powstającym Kościołem i dbali o to, aby nauka Jezusa była wiernie przekazywana wszystkim ludziom. Święty Paweł wyruszył w tym celu w trzy wielkie podróże misyjne. W Piśmie Świętym Nowego Testamentu znajdują się dwa listy św. Piotra i trzynaście listów św. Pawła. Obydwaj Apostołowie zginęli śmiercią męczeńską.



Modlitwa na zakończenie



Męka Bożych Apostołów uświęciła dzień wschodzący;
Piotr i Paweł otrzymali wieniec chwały i zwycięstwa.
Obu mężów połączyła krew przelana bohatersko;
Szli za Bogiem jako wodzem, Chrystus wiarę ich nagrodził.
Najpierw złożył swe świadectwo Piotr Apostoł, za nim Paweł,
Równy chwałą i wybrany, by się stać narzędziem Pana.
Szymon, aby uczcić Boga, zmarł na krzyżu odwróconym,
Wspominając przepowiednię niegdyś daną mu przez Mistrza.
Stąd wyrasta wielkość Rzymu, który gorliwością słynie,
Utwierdzony krwią tak cenną, godność swą z pasterza czerpie.
Tu się mogą spotkać ludzie z mieszkańcami jasnych niebios;
Tu narodów jest stolica, tron nauczyciela świata.
Dziś prosimy, Zbawicielu, abyś raczył nas, niegodnych,
Złączyć w szczęściu wiekuistym z pasterzami Twego ludu. Amen.